Weerzien met vrienden en chinees fondue

Vanmiddag met Helen afgesproken.
Helen is een vrouw van ongeveer mijn leeftijd die we ontmoet hebben tijdens een gezamelijke rondreis door China. Zij was afgestudeerd en samen met een vriendin van school maakten ze een rondreis in 2006. Elke keer dat ik in Hong kong ben ontmoeten we elkaar toch weer even. We hebben bij de MTR afgesproken waar je buiten de betaalde zone elkaar kunt ontmoeten. Het is een grote drukte waardoor we elkaar niet meteen kunnen vinden.
Via whatsapp houden we elkaar op de hoogte en blijkt het dat ik haar al voorbij ben gelopen. Het is dan ook wel erg druk op het metrostation,want aan vier kanten kun je het station verlaten of binnenkomen. De binnenste ring is de betaalde zone.

Ik loop terug maar de service desk en in de verte zie ik een zwaaide vrouw staan. Het is helen.. Achter haar staat een brede man die met haar is meegekomen. Ze noemt hem uncle. Dit is een gewoonte in de Chinese cultuur. Iedereen die ouder is dan jezelf noem je uncle als het een man is of aunt of auntie als het een vrouw is. Dit kan in het Engels of in het chinees.
Is de persoon in kwestie veel en veel ouder dan kun je er zelfs voor kiezen om opa of oma te zeggen. Een chinees woord voor ouder persoon.

Ik groet helen en ben zeer blij haar te zien. Ze is hoog zwanger en daarom ben ik deze kant op gegaan. Tung chung is een zeer afgelegen plek vlakbij het vliegveld, waardoor er veel toeristen en buitenlanders zijn.

Ik groet vervolgens de man achter haar. Hij steekt zijn hand uit en stelt zich voor als "Sonny"
Hierna lopen we het grote winkelcentrum in om naar een koffiebar te gaan vergelijkbaar met Starbucks koffie. Deze keten heet Pacific coffee.
Hier kletsen we veel bij en blijk ik veel interesses met sonny te delen. Interesses over gadgets,computers, maar ook bepaalde denkwijzes komen overeen. Dit kan ermee te maken hebben vanwege het feit dat Sonny ook 7jaar in Duitsland heeft gewoond.
Hij spreekt matig chinees,goed Duits,prima Engels en is van oorsprong uit Nepal en zal dus ook Nepalees kunnen spreken?
Ook met Helen is het leuk om bij te praten,want het was weer deen jaar geleden dat we elkaar gezien hadden.

De tijd vliegt en het wordt langzaam donker. We besluiten naar de supermarkt te gaan om de avond boodschappen te doen.

Vanavond staat Chinese hotpot op het menu, of ook wel chinees fondue te noemen.
We gaan naar de supermarkt voor koreanse noodles en naar de markt voor verschillende Chinese balletjes. Er waren erg veel soorten te kool. Van beef tot vis,varken,inktvis,kaas en zo ging het maar door. Een groot gevarieerd menu kan je op deze manier samenstellen.

Helen en Sonny maken uit wat er vanavond de hotpot in gaat,maar vragen ook wat ik graag wil. Aangezien ik dit niet vaak koop,want de keuze is reuze, laat ik de beslissing geheel aan hen toe.

Vanavond zal ik voor het eerst de man van Helen ontmoeten. Nico is de man van Helen en komt oorspronkelijk uit Duitsland. Sonny is vervolgens ooit in een relatie geweest met een nicht van nico en zo kennen ze elkaar.

Thuis bij helen wordt de hotpot klaar gemaakt en komt Nico thuis. Het is een erg aardige man maar erg druk met zaken waardoor hij soms tijdens de hotpot nog aan het werk is. Hij belt,mailt of zoekt naar papieren in de tas.

We eten met z'n drieën want Sonny had helaas al de avond volgeboekt en is met kennissen in wan chai, een uitgaansgebied in Hong Kong.

Na de heerlijke hotpot en de gezellige gesprekken neem ik uiteindelijk Eén van de laatste metro's die er vandaag rijden en kom ik een uur later in het huis van mn oma aan.

Bedtijd na een zeer lange dag,maar o zo gezellig!